قائم آل محمد

چندین سال قبل برای اولین بار  با دیدن کتاب «الامام المهدی فی القرآن و السنة » بود که فکری جدید و ازار دهنده ذهنم را در گیر کرد و از آن پس سالها وقت لازم بود تا مطالبی را در این زمینه فراهم ساختم که از نظر خودم جالب و بدیع بود.اما قبل از اینکه به ذکر نکته ای که باعث پریشانی خیالم شده بود را ذکر کنم اجازه بدهید تا ذهنیات خودم را قبل از مطالعه این کتاب در مورد وقایع آخرالزمانی بیان کنم:

ـ دنیا دچار هرج و مرج و از هم گسیختگی می شود.

ـ فتنه ها و بلایای طبیعی فراوان می شود.

ـ مرگ و میر و....بوفور قابل مشاهده است.

ـ جهان دچهار قحط و خشکسالی خواهد شد.

ـ امام غایب ظهور خواهد کرد.

ـ اشرار به آخر حکومت و سلطه خود خواهند رسید.

ـ اسلام دین واحد جهانی خواهد شد و در همه جا صلح و صفا خواهد بود.

ـ زمین گنجهای خود را به انسانها ازانی می دارد و نعمت فراوان می شود.

ـ بعد از سالها سرانجام قیامت فرا خواهد رسید.

اما ستون تمامی این باورها یکباره گویی دچار زلزله ای رعب آور شده بود که اساس آن را می لرزاند. آری موضوع مهم این بود که گویا در لسان معصومین و تاویلات باطنی ایشان بر آیات قرآنی، ظهور پدیده ای غیر از قیامت نبود!!! درست خواندید انچه که در خیال مردمان به ظهور تعبیر شده بود در زبان  باطنی قرآن، قیامت نام داشت. مگر می توانست این برداشت صحیح باشد. قیامت قرار بود که سالها بعد از ظهور قائم اتفاق بیفتد نه همزمان با آن. بالاتر، حتی اصلاً قیامتی در کار نبود و واقعه ظهور همان واقعه قیامت می نمود.

جدا از صحت و سقم این برداشت، در طی چندین یادداشت در صددم تا دلایلی که مرا به این مهم رساند را بازگو می کنم و از تمامی خوانندگان و صاحب نظران و محققان انتظار دارم تا مرا از نقص و نارسایی احتمالی مطلع سازند و نظرات سازنده  خود را جهت جمع بندی در کتابی که بهمین منظور در صدد انتشار آن هستم، در اختیارم قرار دهند و مرا ممنون لطف بلیغ خویش نمایند.

ادامه دارد

الا که شاهد روی تو مست و صائم باد(1)         ز شوق  روی تـــو در سرور دائم باد

اگر چه حج تو  مولا نداده ما را دست(2)          سلام جمله یــــــــاران نثار قائم باد

 

توضیحات:

(1) اسماعیله در تفسیر باطنی از آیه ای که می فرماید کسی که شهر را شاهد باشد باید روزه بدارد:«فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ ...... » معتقدند که کسی که به زیارت مولای غایب نائل شود باید سکوت و خویشتنداری نماید.

(2) بر اساس اعتقادات اسماعیله حج گذار کسی است که به زیارت امام رسیده باشد.

 

 

 

با تشکر از وب عشق مشعلدار که این سرود زیبا را آورده است:

امیر لشگر عشقم اگر خدا خواهد

یگانه سرور عشقم اگر خدا خواهد

به خط سرخ بخواهم فرود آوردن

به جلد دفتر عشقم اگر خدا خواهد

غریب مانده در این زمانه رهبرمان

فدای رهبر عشقم اگر خدا خواهد

رسیده وقت شهادت برای ما انگار

جدا شود سر عشقم اگر خدا خواهد

به پاره پاره گی این بدن نظر نکنید

مرید دلبر عشقم اگر خدا خواهد

دعـــــــا کنید که پیدا نماندم قبری

غلام مادر عشقم اگر خدا خواهد

ح.ر

لباس صومعه خواهی لباس فتنه بـــدر کن                 صفای  عافیه جویی ز  کوی اخوه  گذر کن

الا کـــــــــــه طالب یاری بیا ز قـــــریه شروان                 فَرَس بـــــــران شبانه و عاشقانه سفر کن

ببین اسیر شبی تـــو بدشت نیزه سـواران                 نگر اشاره دلــــــدار و بر مدینه گـــــــذر کن

تو  از  نـــژاد کــیومرث و نسل تــــاجدارانی               برآ زحُــــجره مـــــــــادر دمی  تو یاد پدر کن   

صــــــــــلای دعوتت آید  ز طور وادی سینا                 ز روم زنکده بگذر  ز مصر مـــــــرده حذر کن

الا که واصـــــــل یاری،  ز وقت رهیابـــــی                   سخن بگو باشاره، تو  قوم ساده خبر کن

آیا انسان میتواند با استفاده از داشته های علمی خود روزی گرفتاری های مادی و معنوی خود را به نقطه پایان برساند؟ ایا روند کنونی زندگی انسان به نجات و سعادت او منجر خواهد شد؟ نظر شما در این مورد چیست؟ وجود منجی به چه معنایی است؟ آیا به معنای آن است که بشر هرگز نمیتواند بدون وجود اسباب  فرا مادی دیگر بمقصد و غایت زندگی دست یابد.یعنی بشر هم برای زندگی مادی و هم زندگی معنوی به راهنما و راه بلدی فرا انسانی نیازمند است؟ و یا اینکه فکر می کنید انسان حداقل قادر نیست بدون ولی الهی به هدف زندگی معنوی خود برسد و بهمین خاطر خداوند ذخیره ای الهی  را برگزید؟ بدین معنا که انسان میتواند با کمک علوم و فنون در جهان مادی گلیم خود را از آب کشیده و سرانجام راه نجاتی برای گرفتاری و معضلات خود بیابد، اما در عرصه معنویات هرگز قادر به ادامه مسیر بدون هدایت الهی نیست.

پاسخ به این پرسش ها می تواند به تبیین و شناخت جهان بینی انسانهای الهی در زمینه ضرورت منجی کمک نماید. چنانچه از جمله کسانی باشیم که هم برای زندگی مادی و هم زندگی معنوی وجود راهنما و نشانه الهی را ضروری می دانیم، آنگاه نقشه راه ما برای ادامه زندگی با آهنگی که امروزه در جریان است تفاوت خواهد کرد.چرا که امروزه حتی در بین معتقدان به ضرورت منجی نیز اعتقاد به راهبرد مادی منجی مطرح نیست. برای نمونه بشر گمان میکند با تربیت پزشک و ساخت بیمارستانهای مجهز می تواند سرانجام بر بیماری هایی که قرنها زندگی او را متاثر کرده استیلا یابد، او میتواند با تربیت کارشناسان و معلمان خبره بر معضل بی خردی و بی دانشی همنوعان چیره شده و دانش های مختلف را به همنوعانش بیاموزد.

با این دید است که وجود ولی الهی بر مسند قدرت در جهان مادی چندان جلوه و نمود نمی یابد و هر کس به صرف اطلاع از علوم و فنون تجربی و کلاسیک ادعای سردمداری و راهبری مینماید. هر چند که اکثر رهبران کنونی دنیا نیز در واقع مجهز به علم و دانش  مادی چندانی نیز نیستند. وجود ولی و خلیفه خداوند می تواندحداکثر بعنوان مشاور برای انسانهای فرهیخته که در راس قدرت قرار گرفته اند ، تلقی شود.

روند کنونی زندگی ما ( مراد معتقدان به منجی) بگونه ای است که هیچگاه نمی توان از آن ضرورت وجود منجی را در تدبیر امور مادی استشمام نمود. کافیست کمی به اعمال و کردار خود و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم نگاه کنیم.